سرطان

~> سرطان تیروئید  <~

سرطان تیروئید زنان را 3 برابر مردان مبتلا می‌کند و جالب است که متخصصان نمی‌دانند که چرا این سرطان با بیشترین سرعت در حال افزایش در میان زنان است. نظریه دیگر این است که افرادی که در گذشته، از مقادیر زیادی اشعه X برای عکسبرداری از سروگردنشان استفاده شده است، مانند کودکانی که التهاب لوزه داشته‌اند یا افرادی که آکنه داشته‌اند، یا افرادی که در اثر آزمایش‌های هسته‌ای در معرض مواد رادیواکتیو قرار گرفته‌اند، هم اکنون دچار سرطان تیروئید شده‌اند. 
نشانه‌ها: یک توده یا ندول‌بزرگ یا کوچک که معمولا دردناک است و در کناره گردن و زیر سیب آدمی قرار دارد و طی چندین هفته یا ماه بوجود آمده است و هنگام بلعیدن به بالا و پایین می‌رود، می‌تواند نشانگر سرطان تیروئید باشد. نشانه‌های دیگر، خشونت صدای دایمی، سرفه خونی و اختلال در عمل بلع هستند. وجود این نشانه‌ها یک توده تیروئیدی را نگران کننده‌تر می‌سازند ولی فقدان آنها الزاماً به معنی آن نیست که این توده، سرطان نیست. 
درمان: اگر سرطان تشخیص داده شد، غده تیروئید به روش جراحی برداشته می‌شود و بعد از عمل جراحی، بافت تیروئید باقیمانده توسط ید رادیواکتیو که به صورت یک قرص استفاده می‌‌شود و نیازی به بستری در بیمارستان ندارد، از بین می‌رود . این کار به این خاطر است که حتی بعد از برداشتن کامل غده تیروئید، 90 درصد افراد هنوز بافت‌های باقیمانده تیروئیدی دارندو باید نابود شود، در غیر این صورت حاوی سلول‌های سرطانی خواهد بود و باعث عود سرطان می‌شود و همچنین باعث اختلال در نتیجه آزمایش‌های تشخیصی می‌شوند. آزمایش‌ها ممکن است در صورت باقیماندن بافت تیروئید، به اشتباه مثبت شوند زیرا معلوم نیست که بافت تیروئید نرمال است و یا عود سرطان. پس از جراحی، زنان باید از داروی تیروکسین استفاده کنند که معادل همان هورمون طبیعی تیروئید است. تیروکسین عملکرد طبیعی تیروئید را انجام می‌دهد و با مهار کردن رشد مجدد تیروئید، باعث جلوگیری از عود سرطان می‌شود. ولی با این وجود تقریباً یک سوم از نجات یافتگان سرطان تیروئید در ادامه زندگیشان با عود سرطان مواجه می‌شوند، بنابراین باید تا آخر عمرشان به پزشک مراجعه کنند و پیگیر شوند

 

~> سرطان رحم <~
این سرطان شایع‌ترین سرطان دستگاه تولید مثل است. سرطان رحم (سرطان آندومتر60 ) درصد از کل سرطان‌های زنان را به خود اختصاص می‌دهد و هر سال جان 7 هزار نفر را می‌گیرد. این سرطان معمولا در زنان 50 سال به بالا روی می‌دهد و میزان ابتلا در زنانی که برای برطرف کردن مشکلات یائسگی از درمان جایگزینی با استروژن (بدون پروژسترون) استفاده می‌کنند و یا زنانی که به دلیل سرطان پستان از داروی تاموکسیفن استفاده می‌کنند، بیشتر است. عوامل خطرساز دیگر شامل سفید پوست بودن، اضافه وزن و دیابت، داشتن فشارخون بالا، اختلال باروری، قاعده شدن زودرس، یائسگی دیررس (پس از 55 سالگی) و نداشتن فرزند هستند. نشانه‌ها: خونریزی غیرطبیعی رحمی مهم‌ترین علامت است. زنان بالای 35 سالی که در فواصل قاعدگی‌های خود، خونریزی غیرطبیعی دارند، باید اطمینان حاصل کنند که به‌دلیل سرطان رحم نیست. خونریزی نامنظم به معنی سرطان است مگر اینکه خلاف آن ثابت شود. 
درمان: اگر بیوپسی (نمونه‌برداری) از رحم، خوش‌خیمی را نشان داد، خونریزی نامنظم می‌تواند به دلیل یک فیبروئید سرسخت یا رشد پولیپ‌های غیرسرطانی یا، یک افزایش ضخامت پوشش رحم که هیپرپلازی آندومتر نامیده می‌شود، باشد. مورد آخر می‌تواند با کورتاژ که در آن پوشش بیش از حد رشد یافته رحم برداشته می‌شود، یا با تجویز پروژسترون که باعث ریزش پوشش رحم می‌شود، درمان شود. فیبروئیدها می‌توانند با دارو، جراحی یا دیگر روش‌ها درمان شوند. ولی اگر نتیجه بیوپسی (نمونه‌برداری) بدخیم بود، درمان استاندارد شامل برداشتن رحم، تخمدان‌ها، لوله‌های رحمی احتمالاً غدد لنفاوی لگن و متعاقب آن اشعه درمانی می‌شود. در مورد سرطانی که بدخیم‌تر باشد ممکن است شیمی درمانی یا هورمون درمانی با پروژسترون نیز لازم باشد. میزان بقای 5 ساله برای تومورهای اولیه بیش از 95 درصد است و خوب است بدانید که دو مورد از هر سه بیماری که سرطان رحم دارند، در مراحل یک یا دو سرطان شناخته می‌شوند و بنابراین پیش‌آگهی آنان خوب خواهد بود.

 

با آزمایشات به موقع از بیماری های حاد جلوگیری کنیم

 

با تقدیم احترام دکتر پاتریس جواهری پور